Δημοτική Αρχή (κάτι κουρασμένα παλικάρια) - Ήρθε η ώρα της Εορδαίας να γυρίσει σελίδα!

Δημοτική Αρχή (κάτι κουρασμένα παλικάρια) - Ήρθε η ώρα της Εορδαίας να γυρίσει σελίδα!

Πολιτική Διακήρυξις.

Δεν είναι απλά κουρασμένα παλικάρια, αλλά ένας σκουριασμένος μηχανισμός, χωρίς φρέσκες ιδέες, χωρίς όραμα, χωρίς καινοτόμο πνεύμα και το κυριότερο χωρίς ορίζοντα.

Η κυανή συγκυβέρνηση παρέλαβε Πόλη, θα παραδώσει Κοινότητα.

Πάντοτε υπήρχε το φλερτ με δύο συνδυασμούς από το γαλάζιο χώρο, που λειτουργούσαν ωσάν συγκοινωνούντα δοχεία.

Όταν έχανε ο ένας, έβγαινε ο άλλος, πάρτε παράδειγμα τις γλυκοματιές του κυρίου Μπίγκα προς τον κύριο Πλακεντά, που είναι ο κανών, υπάρχουν βέβαια και ορισμένοι αριστεροί (έτσι αυτοπροσδιορίζονται) που δίδουν το άλλοθι στο μηχανισμό αυτό να ομιλεί διά κομματική υπέρβαση.

Η κυανή συγκυβέρνησις δεν έφερε τίποτε καινούργιο σε αυτή την Πόλιν.

Ότι πιάνουν το καταστρέφουν.

Η Εορδαία κάνει ένα βήμα μπρος, δύο πίσω.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σχολή της Πυροσβεστικής, που οι Κασαπίδης – Τσιούμαρης – Πλακεντάς παρέδωσαν προσωρινά στη γείτονα.

Όταν ένας Πολίτης, έχει Ανάγκη ποτέ δεν είναι δίπλα του, όταν ένας επιχειρηματίας έχει ανάγκη ποτέ δεν είναι δίπλα του, όταν μια Συλλογικότητα θέλει να κάνει κάτι, ποτέ δεν είναι δίπλα της, όταν ενεργοποιείται ο Εθελοντισμός, σαμποτάρεται.

Εάν φυσικά κάτι δεν έχουν να πάρουν διά να βάλουν στο θυλάκιο τους.

Προσέξτε το τελευταίο.

Δεν είναι χρήματα αλλά εξόρυξις πολιτικής υπεραξίας, με την πιο διευρυμένη έννοια.

Αν θα βοηθήσουν κάποιον δεν το θεωρούν υποχρέωση τους, αλλά καταναγκαστικό έργο διά αυτόν που βοήθησαν, άσχετα αν αυτός, ή αυτοί μεγεθύνουν την Πόλιν, ενώ αντίστοιχα αυτοί την μικραίνουν διαρκώς.

Υπάρχουν επιχειρηματίες που μεγάλωσαν την Πόλιν, άνθρωποι του πνεύματος, Συλλογικότητες!!! Αλήθεια αυτοί τι μεγάλωσαν πέραν του υπερφιάλου εγώ τους;

Είναι ανάγκη πλέον να έρθουν νέα άτομα, να γίνει ανασύνταξις του προοδευτικού χώρου, με μακρινό ορίζοντα, αυτόν της Καββαδιακής ποιήσεως.

Δεν έχει την πολυτέλεια η Εορδαία για ακόμη μια σκοροφαγωμένη κυανή συγκυβέρνηση γερόντων.

Οι ψυχές των γερόντων - Κ. Καβάφης