Φθινοπώριασε…Της Τάνιας Ώττα

 

Φθινόπωρο λοιπόν. Αγαπημένη εποχή.

 

Παρ’ ότι κάθε εποχή έχει τη δική της ομορφιά, το φθινόπωρο μας εκφράζει όλους. Μας επαναφέρει στην πραγματικότητα μετά την παραζάλη του καλοκαιριού. Σηματοδοτεί την αλλαγή. Μια αλλαγή  απαραίτητη για να ανανεωθούμε , να αποτινάξουμε από πάνω μας ότι περισσεύει και να κάνουμε χώρο σε οτιδήποτε νέο επιθυμεί να πάρει θέση στη ζωή μας, σε κάθε επίπεδο.  Δεν είναι μόνο η γκαρνταρόμπα μας που χρειάζεται ανανέωση, αλλά κι εμείς οι ίδιοι. Σαν τα δέντρα που αποχαιρετούν τα φύλλα τους κι υπομένουν τους χειμώνες, μέχρι τη στιγμή που θα ανθίσουν και πάλι. Έτσι ακριβώς είναι η ζωή μας.

Οι στιγμές εναλλάσσονται , όμορφες, δύσκολες, ευχάριστες, δυσάρεστες, κάθε μία έχει τη δική της σημασία κι επιρροή στη ζωή μας. Χρειαζόμαστε μεταβατικές περιόδους για να προχωρήσουμε και να αλλάξουμε ότι δεν μας αρέσει κι ότι επιθυμούμε και σχεδιάζουμε εδώ και καιρό.  Η στασιμότητα και η αναμονή κουράζει από ένα σημείο και μετά.

Το καλοκαίρι αφήνει μια γλυκιά ανάμνηση  και δίνει την υπόσχεση ότι θα ξανασυναντηθούμε. Πιθανόν, διαφορετικοί, αλλά μπορεί και όπως ακριβώς μας αφήνει. Η λαχτάρα για τις ηλιόλουστες μέρες θα παραμένει μέσα μας, φυλαγμένη σαν μυστικό.

 

Το φθινόπωρο στέλνει τα δικά του μηνύματα. Τα φύλλα πέφτουν, καθώς περπατάς ακούς το θρόισμά τους.  Μελαγχολικός ο ήχος των ξερών φύλλων, δείχνουν νεκρά έτσι πεσμένα κάτω, χωρίς ίχνος ζωής, έκλεισε ο κύκλος τους, τη θέση τους θα πάρουν τα νέα φύλλα που θα στολίσουν τα κλαδιά όταν ο χειμώνας αποφασίσει να φύγει.

 

Μελαγχολική και η διάθεση όταν αφήνεις πίσω σου ότι σε πληγώνει κι είναι περιττό, νεκρό και άτονο, σαν τα ξερά φύλλα. Έτσι, πρέπει να φεύγει από πάνω ότι δεν κρατιέται γερά, ότι δεν έχει θέση πια στα κλαδιά μας, στη ζωή μας. Κι αυτή η βροχή, ξεπλένει κάθε τι που έχει κολλήσει σαν σκουπίδι και δεν λέει να φύγει, δροσίζει και με τον ήχο της ηρεμεί. Πόσο απαραίτητο.

 

Φθινόπωρο, λοιπόν. Με τα μικρά καλοκαιράκια του, μικρές δόσεις ευτυχίας πριν ο χειμώνας κάνει αισθητή την παρουσία του με την παγωμένη ανάσα του.

 

Τα σχολεία παίρνουν ζωή, γεμίζουν χαρούμενες φωνές, οι δρόμοι βουίζουν γεμάτοι κίνηση, βιαστικά αυτοκίνητα και πολυάσχολους ανθρώπους. Όλοι έχουν επιστρέψει στην καθημερινότητα .

 

Φθινοπώριασε. Η φύση μεταμορφώνεται, ξεγυμνώνεται και κρατά μόνο αυτά που χρειάζεται.  Τα τζάκια ανάβουν σιγά σιγά, οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά, οι στιγμές γίνονται πιο ζεστές κι όλα αρχίζουν να μπαίνουν σε μία σειρά. Οι πρώτες βροχές δροσίζουν την ατμόσφαιρα, το άρωμα του καλοκαιριού υποχωρεί κι ο ζεστός καφές γίνεται η καλύτερη συντροφιά.

 

Φθινοπώριασε… Ας αλλάξουμε…