Πτολεμαΐς 1968: Το Ηρώον εις την Κεντρικήν Πλατείαν

Το Ηρώον εις την  Πτολεμαΐδαν του 1968 - Σπαρτιάτικο - λιτό - απέριττο και εμβληματικό

Στην Πτολεμαΐδα ότι όμορφο υπάρχει, που τυχαία γίνεται, συνήθως εμφανίζεται κάποιος ακαμάτης Απελευθερωτής Δήμαρχος που θέλει να σώσει την Πόλιν και το καταστρέφει.

Έτσι και αυτό έπεσε θύμα του Δημάρχου Τόττη, στην προσπάθεια του να εφαρμόσει το σχέδιο ανάπλασης ολοκλήρου του κέντρου της Πόλεως, που κατά την γνώμη του συγγραφέως αυτού του άρθρου ήτο σωστό.

Λιτό, απέριττο, Σπαρτιάτικο, καλαίσθητο, λειτουργικό, σεβαστού μεγέθους, που όμως ακολουθούσε τον περιβόητο Χρυσό Κανόνα.

Εξυπηρετούσε  όλες τις ανάγκες της Πόλεως, με άριστον τρόπο.

Αφαιρετικής τεχνοτροπίας, που δεν γνωρίζουμε το σχεδιαστή του.

Μάλλον κάποιος εμπειροτέχνης θα ήτο που μετέφερε το σχέδιο, αντιγράφοντας το καλούπι από κάποια άλλη Πόλη.

Αυτό το αίσχος της Πλατείας πρέπει να σταματήσει.

Ένα μνημείο χρειαζόμαστε, που η αφαιρετική του αισθητική θα μπορεί να καλύπτει όλες τις εκδηλώσεις της Πόλεως.

Στρατιωτικές, Ιστορικές, Επετειακές, Πολιτιστικές κλπ.

Γιατί όχι, να αντιγράψουμε αυτό του παρελθόντος, στο σημείο που ήταν, εξοβελίζοντας όλες τις συστοιχίες εμποδίων και σκουπιδιών.

To Ηρώον (αρχαία ελληνικά: ἡρῷον, πληθυντικός ἡρῷα) ήταν ιερό αφιερωμένο σε αρχαίο Έλληνα ή Ρωμαίο ήρωα, για την μνημόνευση ή τη λατρεία του ήρωα. Συχνά ανεγειρόταν πάνω από αυτό που θεωρούνταν ο τάφος ή το κενοτάφιό του.

Αρχαία εποχή

Η λατρεία Ηρώων ήταν εκτεταμένη και διαδεδομένη στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Οι Ήρωες έπαιζαν κεντρικό ρόλο στην ζωή της πόλεως, προσδίδοντας μια συλλογική ταυτότητα για τους κατοίκους της. Η λατρεία του Ήρωα συνήθως επικεντρωνόταν γύρο από το ηρώο, στο οποίο κατά την Κλασική αρχαιότητα πιστευόταν συχνά ότι περιείχε τα λείψανά του. Έτσι, κατά μία έννοια πιστευόταν ότι ο Ήρωας συνέχιζε να ζει. Του αναθέτανε τροφές ως προσφορές, και θεωρούνταν ότι συμμετείχε στις γιορτές της πόλης. Η αφοσίωσή του στην πόλη θεωρούνταν ουσιώδους σημασίας για την ευημερία της. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε διαμάχες μεταξύ ελληνικών πόλεων για λείψανα ηρώων. Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που κατασκεύασαν μνημεία για πολεμιστές που έπεσαν στο πεδίο της μάχης υπέρ πατρίδος.

Στη φωτογραφία είναι ο αγέρωχος συμπολίτης μας "Ασλάμ Δημήτριος", συγγενής του κ. Κωτίδη Νικόλαου που μου παραχώρησε και τη φωτογραφία!