Δεν θέλουμε να μάθουμε τούρκικα κύριε πρωθυπουργέ "τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων νομού Ξάνθης" 17/03/2010

μία γλώσσα που, όπως τονίζουν, «δεν θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ».

 

Μ εταξύ άλλων στην επιστολή τους τονίζουν:

 

«Το ελληνικό κράτος, παραβιάζοντας θεμελιώδη δικαιώματα που παρέχει το Σύνταγμά του και οι ευρωπαϊκές συνθήκες, αλλά και τα άρθρα 40 και 45 της συνθήκης της Λοζάνης, τα οποία παρέχουν στις μουσουλμανικές μειονότητες της Ελλάδας το δικαίωμα «να ποιώνται ελευθέρως εν αυτοίς χρήσιν της γλώσσης των», στερεί από μας και τα παιδιά μας όχι μόνο το δικαίωμα της εκπαίδευσης στη μητρική μας γλώσσα, αλλά ακόμη και το πλέον στοιχειώδες δικαίωμα της αποκλειστικής εκπαίδευσης στην επίσημη γλώσσα του, την ελληνική, και μας επιβάλλει την υποχρεωτική εκπαίδευση σε μία ξένη γλώσσα, την οποία δεν μιλούμε και δεν επιθυμούμε να χρησιμοποιούμε, δηλαδή την τουρκική», υπογραμμίζουν τα μέλη του συλλόγου και προσθέτουν: «Εδώ και πολλές δεκαετίες συντελείται εις βάρος μας μία μορφωτική, γλωσσική και πολιτισμική γενοκτονία. Μία γενοκτονία εις βάρος αυτών των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ανήκουν και τα μέλη του συλλόγου μας, που έχουμε το θάρρος να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Πομάκοι της Ελλάδας».

 

Και συνεχίζουν λέγοντας ότι ζητούν το αυτονόητο, δηλαδή, όπως αναφέρουν, ζητούν, «το δικαίωμα ο γιος μας ο Μεχμέτ να μαθαίνει ό,τι μαθαίνει ο γιος σας ο Νίκος. Ζητάμε η κόρη μας η Φατμέ, όταν θα δώσει εξετάσεις για να περάσει στο ελληνικό πανεπιστήμιο, να έχει τις ίδιες γνώσεις, δεξιότητες και προοπτικές που θα έχει η κόρη σας η Άννα. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό τώρα, όταν, στα πιο ευαίσθητα και κρίσιμα μαθησιακά χρόνια τους, τα παιδιά μας διδάσκονται μια γλώσσα που δεν μιλούν και δεν θα τη χρησιμοποιήσουν ποτέ στο σπίτι και στο πανεπιστήμιό τους;»

 

 

 

Οι αλήθειες για τα δημόσια σχολεία στα Πομακοχώρια με αριθμούς

 

Στην επιστολή του το Δ.Σ. του συλλόγου θυμίζει το παράδειγμα των δημόσιων (μη μειονοτικών) γυμνασίων και λυκείων στα πομακοχώρια, για τα οποία, όπως αναφέρεται, «ενώ ξεκίνησαν με 15 μαθητές και πόλεμο από πολλές πλευρές, τα σχολεία αυτά, κατά το σχολικό έτος 2008-9, είχαν:

 

Γυμνάσιο Σμίνθης 145 μαθητές

 

Γυμνάσιο Γλαύκης 140 μαθητές

 

Λύκειο Γλαύκης 150 μαθητές

 

Τεχνικό Λύκειο Γλαύκης 60 μαθητές

 

Γυμνάσιο Θερμών 25 μαθητές

 

με αποτέλεσμα να μην επαρκούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις τους. Η σιωπηρή ή φανερή, σκόπιμη ή μη σκόπιμη, άρνηση ή αδράνεια του υπουργείου Παιδείας, των αρμοδίων φορέων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, και εν τέλει του ελληνικού κράτους, της στοιχειώδους δημοτικής εκπαίδευσης των παιδιών μας αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα ή στην ελληνική και στην πομακική ως μητρική τους, αποτελεί στην πραγματικότητα άρνηση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των Πομάκων, του δικαιώματός μας στην παιδεία και στη μόρφωση, της αξιοπρέπειάς μας ως πολιτών αυτής της χώρας. Γι’ αυτό πρέπει η ελληνική Πολιτεία να βρει τον τρόπο και τα μέσα να αλλάξει αμέσως αυτή την κατάσταση και να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας.

 

Δεν αρνούμαστε σε κανέναν από τους Πομάκους της πατρίδας μας το δικαίωμα να στέλνει τα παιδιά του στα μειονοτικά σχολεία για να μορφώνονται και στην τουρκική γλώσσα, ακόμη και εάν αυτός δεν τη μιλά στο σπίτι του, εφόσον φυσικά επιθυμεί εκπαίδευση και στην τουρκική γλώσσα. Ζητούμε όμως και εμείς από το ελληνικό κράτος, αλλά και από όλους τους συμπατριώτες μας μουσουλμάνους και μη, πομακόφωνους, τουρκόφωνους και ελληνόφωνους, ανεξάρτητα αν οι ίδιοι αισθάνονται φυλετικά Έλληνες, Τούρκοι ή Πομάκοι, να σεβαστούν το δικαίωμά μας να μορφώνονται τα παιδιά μας αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα ή στην ελληνική και στη μητρική μας γλώσσα, την πομακική. Όποια δικαιώματα απολαμβάνουν και ζητούν οι τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι της Ελλάδας για τη γλώσσα και παιδεία τους, τα ίδια δικαιώματα ζητούμε και εμείς για τους πομακόφωνους μουσουλμάνους της Ελλάδας, μία μεγάλη μερίδα των οποίων εκπροσωπούμε.

 

Τι ζητούν οι Πομάκοι της Ξάνθης

 

1. Την ίδρυση δημόσιων, μη μειονοτικών, σχολείων, σε όλα τα πομακοχώρια και την παράλληλη λειτουργία τους με τα μειονοτικά. Τελικός στόχος της ελληνικής Πολιτείας θα πρέπει να είναι να προσφέρει σε κάθε Πομάκο, ανεξάρτητα του τι αισθάνεται φυλετικά, το δικαίωμα να επιλέξει τη γλώσσα στην οποία θα μορφωθεί το παιδί του. Έτσι, όσοι γονείς επιθυμούν αποκλειστικά ελληνική Παιδεία για τα παιδιά τους, θα μπορούν να τα στέλνουν στο δημόσιο σχολείο, και όσοι θέλουν να μορφωθούν τα παιδιά τους και στα τουρκικά, να τα στέλνουν στο υπάρχον μειονοτικό.

 

2. Την εισαγωγή στα δημόσια δημοτικά σχολεία της Θράκης της διδασκαλίας του Κορανίου για τους μουσουλμάνους μαθητές.

 

 

 

3. Τη γενίκευση της προσχολικής αγωγής στην ελληνική γλώσσα, με την ίδρυση παιδικών βρεφονηπιακών σταθμών και δημόσιων νηπιαγωγείων σε όλα τα πομακοχώρια.

 

4. Την άμεση λειτουργία των τεσσάρων δημόσιων ελληνόφωνων δημοτικών σχολείων, που ορθώς έπραξε και ίδρυσε ο προκάτοχός σας στο υπουργείο Παιδείας στα τέσσερα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης. Αναμένουμε από εσάς την υλοποίηση της λειτουργίας των τεσσάρων αυτών σχολείων που έχουν συσταθεί.

 

5. Την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος των κατοίκων της Μάνταινας, που εκκρεμεί από το 2006, για ίδρυση δημόσιου (μη μειονοτικού) σχολείου.

 

6. Τη δημιουργία πιλοτικών σχολείων, όπου τα παιδιά θα διδάσκονται τη μητρική τους γλώσσα (πομακική) και πολιτισμό, παράλληλα με την ελληνική. Η καταγραφή της έχει ήδη προχωρήσει σε ικανοποιητικό βαθμό, ενώ σήμερα πλέον υπάρχουν και Πομάκοι, αλλά και μη Πομάκοι (χριστιανοί) εκπαιδευτικοί, με γλωσσολογική παιδεία και επαρκή γνώση της πομακικής γλώσσας, οι οποίοι μπορούν να αναλάβουν το έργο της διδασκαλίας της στα σχολεία, έστω και μέσω πιλοτικών προγραμμάτων. Στα ίδια σχολεία να χρησιμοποιείται η πομακική, παράλληλα με την ελληνική, κατά την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και σχολικών δραστηριοτήτων.

 

7. Την επίσημη και συστηματική καταγραφή της πομακικής γλώσσας από το ελληνικό κράτος, από επιτροπή επιστημόνων που διαθέτουν τη σχετική παιδεία και γνώση, με την επίσημη καθιέρωση ειδικού αλφαβήτου, με βάση το ελληνικό αλφάβητο, προκειμένου να διδαχθεί στα σχολεία, αλλά και να χρησιμοποιείται δημόσια, παράλληλα με την ελληνική, για να καλύψει τις ανάγκες διγλωσσίας. Στην καταγραφή της πομακικής μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν και αρμόδια τμήματα πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (Α.Π.Θ., Δ.Π.Θ., ΕΠΑΘ).

 

8. Τη συνεργασία της ελληνικής Πολιτείας με τον σύλλογό μας για την επίσημη καταγραφή και είσοδο της πομακικής γλώσσας στα σχολεία και στη δημόσια ζωή του τόπου, στη θέση της τουρκικής γλώσσας. Ο σύλλογός μας έχει υπόψη του κατάλληλα εκπαιδευμένα πρόσωπα και μπορεί να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις στην ελληνική Πολιτεία για την υλοποίηση του σκοπού αυτού, και είναι έτοιμος να συνεργαστεί μαζί της, προσφέροντας κάθε δυνατή βοήθεια.

 

 

 

9. Τον σεβασμό της Συνθήκης της Λοζάνης από το ελληνικό κράτος για τη θρησκευτική (και όχι εθνική) μουσουλμανική μειονότητα των Πομάκων της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, το άρθρο 40 της συνθήκης προβλέπει: «Οι Τούρκοι υπήκοοι, οι ανήκοντες εις μη μουσουλμανικάς μειονότητας… θα έχωσι ιδίως ίσον δικαίωμα να συνιστώσι, διευθύνωσι και εποπτεύωσι … σχολεία και λοιπά εκπαιδευτήρια, μετά του δικαιώματος να ποιώνται ελευθέρως εν αυτοίς χρήσιν της γλώσσης των…» Εξάλλου, το άρθρο 45 της ίδιας συνθήκης προβλέπει: «Τα αναγνωρισθέντα διά των διατάξεων του παρόντος τμήματος δικαιώματα εις τας εν Τουρκία μη μουσουλμανικάς μειονότητας, αναγνωρίζονται υπό της Ελλάδος εις τας εν τω εδάφει αυτής ευρισκομένας μουσουλμανικάς μειονότητας». Μητρική γλώσσα είναι για μας τα πομακικά και όχι τα τουρκικά, που μας έχουν επιβληθεί. Μέχρι να αρχίσει η διδασκαλία της μητρικής μας γλώσσας δεν επιθυμούμε να την αντικαταστήσει καμία άλλη γλώσσα εκτός από την ελληνική.