Μηλοχώρι ή Μυλοχώρι (Λύγκα ή Λίγκα)
Ο οικισμός Λύγκα βρίσκονταν 30 χλμ. δυτικά της Πτολεμαΐδας, σε υψόμετρο 680 μ. 216
Το 1886 είχε 50 οικογένειες χριστιανικές, εκκλησία, τέμενος και 7 μύλους (Σχινάς).
Το 1913 στην Απαρίθμηση των κατοίκων των νέων Επαρχιών της Ελλάδας, ο οικισμός Λύγκα της Υποδιοίκησης Καϊλαρίων είχε 236 άνδρες και 198 γυναίκες, σύνολο 434
κατοίκους.
Το 1918 γίνεται η σύσταση της κοινότητας Εμπορίου με έδρα τον οικισμό Εμπόριον.
Στη κοινότητα προσαρτώνται και οι οικισμοί Παλαιοχώρι, Κονούφι, Δέβρη, Λύγκα217 και Ραδούνιστα.
Το 1919 ο οικισμός Λύγκα αποσπάται από την κοινότητα Εμπορίου και ορίζεται έδρα της κοινότητας Λύγκας (Φ.Ε.Κ. 211 Α – 24/09/1919).
Στην απογραφή πληθυσμού του 1920 κατοικούσαν 558 άτομα (275 άνδρες και 283
γυναίκες). Ο μουσουλμανικός πληθυσμός το 1923 ανέρχονταν σε 300 άτομα. Ήταν μικτός οικισμός μουσουλμάνων και Ελλήνων 218
.
213. Ό.π..
214. https://www.dmko.gr/martyrikes-polis-2/martyrikes-polis/mesovouno/
215. Ό.π. Νομαρχία Κοζάνης.
216. Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος: Μιχ. Σταματελάτου και Φωτεινής Βάμβα-Σταματελάτου, Εκδόσεις:
Εκδοτική ΕΠΕ, 2006.
217. Με το Φ.Ε.Κ. υπ’ αριθ. 260Α της 31ης Σεπτεμβρίου 1918, Περί συστάσεως κοινοτήτων στο νομό Κοζάνης στην
Υποδιοίκηση Καϊλαρίων, αναγνωρίζεται: [176. Ο συνοικισμός Εμπόριον υπό το όνομα «Κοινότης Εμπορίου» και
έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν. Προς ταύτην ενούνται οι συνοικισμοί Δέβρη, Ραδούνιστα, Κονούδι, Λίγκα και
Παλαιοχώρι].
218. Ευστάθιος Πελαγίδης: «Η αποκατάσταση των προσφύγων στη Δυτ. Μακεδονία (1923-1930)». Εκδόσεις Αδελ-
φοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1994, σελ. 81.ΠΡΟΣΦΥ Γ. ΙΚΜΕΑΡΤΡΗΔΡΟ
42
Στην απογραφή των προσφύγων του 1923 κατεγράφησαν 22 πρόσφυγες στον οικισμό (12 άνδρες και 10 γυναίκες).
Μετά την Ανταλλαγή των Πληθυσμών το 1923, αποχώρησαν οι μουσουλμάνοι κάτοικοι του οικισμού για την Τουρκία και εγκαταστάθηκαν μέχρι το 1928 συνολικά 77
οικογένειες προσφύγων/321 άτομα, σύμφωνα με τη Γ.Δ.Ε.Μ.-Ε.Α.Π. Χαρακτηρίστηκε μικτός οικισμός (γηγενών και προσφύγων).
Κατ’ άλλους εγκαταστάθηκαν περίπου 40 ποντιακές προσφυγικές οικογένειες από τα Σούρμενα που μιλούσαν ποντιακά 219
.
Το 1927 ο οικισμός Λύγκα μετονομάζεται σε Μυλοχώρι και η κοινότητα Λύγκας σε κοινότητα Μυλοχωρίου.
Στην απογραφή του 1928, ο οικισμός Μυλοχώρι εκ των 520 κατοίκων του οι 246 ήταν πρόσφυγες που είχαν έρθει και εγκατασταθεί μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.
Σύμφωνα με το Ονομαστικό Ευρετήριο Αγροτών Προσφύγων, στον οικισμό κατα-
γράφηκαν το 1928, 120 δικαιούχοι «αρχηγοί οικογενειών αγροτικώς εγκατεστημένων και των μελών τοιούτων οικογενειών δικαιούχων-κατά τους ισχυρισμούς των- αποζημιώσεως εξ ανταλλαγής. (Αρ. 202941-203060)220
.
Για ονόματα μικρασιατικών οικογενειών που εγκαταστάθηκαν από το Κουρί Νικομήδειας στη Λίγκα, βλέπε: Φωτεινή Μπογιατζή-Πέκου: «Από τη γη της Μικρασίας στη γη
της Εορδαίας». Πτολεμαΐδα 2022. Σελ. 165-166.
Το 1940 το όνομα του οικισμού διορθώνεται από Μυλοχώρι σε Μηλοχώρι (Φ.Ε.Κ. –16/10/1940).
Από έκθεση του Επιθεωρητή Εκπαίδευσης Εορδαίας Ι. Παπαϊωάννου, τον Δεκέμβριο του 1941, διαπιστώνεται ό,τι: o οικισμός αποτελούνταν από 170 οικογένειες εκ των οποίων οι 65 ήταν οικογένειες προσφύγων, από τον Πόντο και τη Μ. Ασία, οι 30 ήταν βλαχόφωνες και οι υπόλοιποι ξενόφωνοι Βούλγαροι και ατσίγγανοι221
.
Το 1997 με το πρόγραμμα «Καποδίστριας» ο οικισμός Μηλοχώρι αποσπάται από την κοινότητα Μηλοχωρίου (καταργείται) και ανήκει στο Τοπικό Διαμέρισμα Μηλοχωρίου
του πρώην δήμου Μουρικίου (Φ.Ε.Κ. 244Α
– 04/12/1997).
Από το 2011, ο οικισμός Μηλοχώρι με το πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποσπάται από το δήμο Μουρικίου (καταργείται) και ανήκει στη Τοπική Κοινότητα Μηλοχωρίου της Δημοτικής
Ενότητας Μουρικίου του δήμου Εορδαίας με έδρα την Πτολεμαΐδα (Φ.Ε.Κ. 87 Α – 07/06/2010).
Ανήκει στη Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης, στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
Απογραφές: 520 κάτοικοι (1928), 774 (1940), 695 (1951), 756 (1961), 600 (1971), 632
(1981), 796 (1991), 580 (2011).
ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ Ε.Α.Π. ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
