Πάντα νέος θα είμαι - Κώστας Δ ι α μ α ν τ ί δ η ς, αλίευσις διαδικτύου (fb)
- Πολιτισμός εις την Πόλιν
- Εμφανίσεις: 464
Πάντα νέος θα είμαι - Κώστας Δ ι α μ α ν τ ί δ η ς
Αν αποθάνω ωριάσον κλαις, εγώ κλάμαν κι θέλω
και νια κερόπον 'ς σο ταφί μ' και νια καντήλαν άψον
Έναν δεντρόπον μαναχόν φύτεψον 'ς σο ταφόπο μ'
και κάθαν βράδον πότσον α άς έρται και τρανύνει.
Τα χαμηλά κλαδόπα 'θε κόψον και σύρον χάσον
και τ΄άλλ' άς κρουγν' 'ς σον ουρανόν και χάντανε 'ς σα λίβια,
άς έρχουνταν ευρύκ'νε με και φέρ'νε με χαπέρια.
Κι αν εν κ' εντρέπεσαι ασ' σ' ανθρώπ'ς και θέλτς
πλακίν ς' σο μνήμαν,
μη γραφ'ς απάν ντ' επέθανα και πόσον χρόνων είμαι.
Εγώ πουλί μ' όσον κι αν ζω πάντα νέος θα είμαι
κι όθεν τερείς κι όθεν πατείς εγώ εκεί θα είμαι.
Αφού 'ς ση γην 'κ εχώρεσα πώς θα χωρώ 'ς σο μνήμαν;
* μεταφορά στα νεοελληνικά: ηλίας τσέχος (από την ''Ανθολογία Ποντιακής Ποίησης - Η δίγλωσσος, Β΄ τόμος, Ιανουάριος 2023)
***
Πάντα νέος θα είμαι - Κώστας Δ ι α μ α ν τ ί δ η ς
Άμα πεθάνω, κοίτα μην κλαις, κλάμα εγώ δεν θέλω
Ούτε κερί στον τάφο μου κι ούτε καντήλι αναμμένο
Ούτε σταυρό και μάρμαρα, αυτά δεν με ταιριάζουν
Στο μνηματάκι φύτεψε ένα δεντράκι μόνο
Και κάθε βράδυ πότιστο, να πάει να μεγαλώσει
Τα χαμηλόκλαδα κόψε και σύρε πέτα
Τ΄ άλλα ας φτάσουνε τον ουρανό και ας χαθούν στα νέφη
Ας έρθουν να με βρουν κι ειδήσεις να με φέρουν
Κι απ΄ τους ανθρώπους άμα ντρέπεσαι, θέλεις στον τάφο πλάκα
Μην γράψεις πάνω ότι πέθανα, πόσο χρονών είμαι
Εγώ πουλί μου όσο κι αν ζω, πάντα νέος θα είμαι
Όπου κοιτάς κι όπου πατάς, εκεί εγώ θα είμαι
Αφού στη γη δε χώρεσα, πώς θα χωρώ στο μνήμα;
Υ.Γ.
Ευχαριστώ θερμά τους: Αναστασία Ευσταθιάδου και Άγγελο Ασλανίδη, που έλαβα το ποίημα χάριν τους, ευχαριστούμε ποιητή Κώστα Διαμαντίδη, ενός ποιήματος αίματα ζωής και κράσης Πόντου.
Σχόλια υποστηρίζονται από CComment